::نگاهی به فیلم یول ساخته یلماز گونای کارگردان و نویسنده کرد زبان ترکیه::

ئاوێنه ماڵپه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ری فه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رهه نگ و هونه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ری کوردی

نگاهی به فیلم یول ساخته یلماز گونای کارگردان و نویسنده کرد زبان ترکیه

با توجه به اصول اولیه تحلیل روانشناختی هر فردی که سازنده فیلمی است به ندرت می تواند انتظارات ،افکار و تمایلات شخصی خود را در لابلای فیلم پنهان نکند و در واقع می توان گفت که فیلم هر کس همان میل و خواسته ها و تمایلات ناخودگاه فردی و جمعی دسته ی سازنده است به تعبیری دیگر فیلم این موارد را گزارش می کندو هرچه فیلم بتواند بار معنایی بیشتری را منتقل کند و بیشتر به هدف فیلم دست پیدا کند موفق تر خواهد بود فیلم با صحنه زندان اغاز می گردد که پرت نمودن نامه اولین جرقه ی بی حرمتی به زندانیان دور افتاده را در ذهن مخاطب روشن می کند با نامه همسر یکی از زندانیان به نام محمد فیلم ادامه می یابد و تردید زن از انتخاب میان فرزندانش و خانواده پدری را بیان می دارد تردیدی که به انتخاب گرایش /گرایش می ماند این تردید و دودلی تا اواخر فیلم کشیده می شود به صورتی که احتمال سردرگم شدن مخاطب خواهد رفت تعادل بین تردیدها برقرار نیست و روابط میان زندانیان به خوبی ترسیم نشده است یوسف پسر کوتاه قدی که در انتظار نامه می ایستد و سپس در میان قبول شده گان برای مرخصی قرار می گیرد در نهایت وضعیت زیاد مشخصی نخواهد داشت وبرای مخاطب علامت سوالی را به جای خواهد گذاشت . هنگام ملاقات سییت با مادر مریضش و دانستن خبر ازدواج مجدد پدر و فرار همسرش سردی عجیبی دارد وی با شنیدن این اتفاقات با عکس العملی سرد و ضعیف رفتار کرده و به مخاطب این باور را القا می کند که برایش اهمیت چندانی ندارد زیرا مخاطب انتظاری غیر از این را داراست و در این پلان فیلم نتوانسته است به خوبی وضعیت فکری و روانشناختی موقعیت اضطراب زایی چون این را برای یک جامعه سنتی آنهم ترکیه به خوبی منتقل نماید در دنباله فیلم مخاطب نمی داند که چگونه فرد مریض تشخیص داد که محمد در حال دروغ گفتن است و زود اقرار کردن محمد نیز خود می تواند جای بحث و سوال باشد آیا براستی واقعیت های زندگی ما باید اینگونه نمایان شوند؟ مسافران قطار به صورت کلی افسرده به نظر می رسند و در سرتاسر فیلم اثر اشکاری از خنده و شادی به چشم نمی خورد مسافران اکثرا قیافه های عبوس و پژمرده ای دارند بعضی اوقات نشان دادن شادی دیگران در فیلم می تواند غم های انان را برجسته تر نماید ترسیم ناراحتی خانواده افراد دستگیر شده توسط سربازان ضعیف و منطبق با واقعیت امر نبوده و فیلم تاثیر موقعیت اسرسور را به خوبی نتوانسته است القا نماید.

کشیدن مداوم سیگار توسط بازیگران به خصوص کودکان تاثیرات بسیار مخربی بر جامعه هدف خواهد داشت فیلم به سختی می تواند مورد استفاده یک گروه سنی بالغ قرار گیرد این فیلم خانواده گی است و در خانواده ها نفوذ و تاثیرات مثبت ومنفی به جای خواهد گذاشت با این حال تاکید بر سیگار به صورت غیر مستقیم به عنوان درمان غم و اندوه و انتظار، بسیار مخرب خواهد بود و این عملا خواسته یا ناخواسته تبلیغ و عادی سازی ان است .فیلم و سازنده گان آن باید بدانند که ابزاری بس عجیب جهت تاثیر بر مخاطب در اختیاردارند و در واقع با محصور نمودن مخاطب جلوی تصویر ،مدام در حال شکل دادن و تغییر طرحواره های ذهنی آنان هستند. فیلم در خلال داستان های تو در تو به نیازهای روانی اولیه و ملزوم از زبان محمد اشاره می کند هر چند که بایستی قبل از سکانس روسپی خانه می بود تا مخاطب فیلم را اخلاقی تر ببیند زیرا فیلم به صورت تلویحی بر سنت های پیش پا افتاده و تعصب های بیجای عرفی خرده می گیرد اما خود نیز تا حدودی در ورطه تایید و بازتولید آن افتاده است سکانس روسپی خانه و انتظارخیل عظیم مردان در برابرآن حاکی از وضعیتی ناملموس و بسیار دور از واقعیت صحنه است که با عدم کنترل تکانه جنسی در دستشویی قطار بیشتر نمایان می گردد درواقع فیلم رابطه جنسی را از سویی ملزوم و از سویی مکانیکی معرفی می کند و زن را به صورت شیئی در اختیار هوس و میل مرد بازنمایی می کند فیلم از طرفی می خواهد نیازهای سالم انسانی زندانیان و خانواه های انان را بیان کند و از طرفی دیگر انان را در صحنه های قرار میدهد که تلویحا حاکی از خوار و پست بودن انان است که این خود تضادی است آشکار .

این فیلم به صورت کلی مخاطرات عمده ای از نظر روانی برای کودکان دارد که با به کار گیری الگوهای معرفی شده در حال بازتولید و تایید دیدگاه سنتی و نامطلوب مرد سالاری افراطی و وسیله انگاری زنان می باشد تعین نمودن نقش قالبی زن و گوشزد ان از طرف مردبا قدرت و با خوشحالی پذیرفته شدن این اوامر افراطی توسط زن و کتک زدن زن با دست و لگد در ملاء عام از این جمله اند . برای خلق واقعیتی از این دست ،اشاره ای کوتاه می تواند بسیار تاثیر گذار تر ازبه تصویر کشیدن کل ماجرا باشد .به هر صورت فیلم با بیان واقعیت های زندگی ملتی سعی در نشان دادن کمی ها و کاستی های اجتماعی و فشار های عرفی بوده است اما خواسته یا ناخواسته درورطه تایید بسیاری از آنان بر امده است هرچند که اساس فیلم بر خرده گیری از انها استوار باشد .فيلم يول(راه) برنده نخل طلای کن ـ فیلم راه بدون شک افتخار آفرین ترین فیلم سینمای ترکیه و جزو ده فیلم برتر تاریخ سینمای ترکیه است. هر چند بسیاری اطلاع دارند که شریف گورن آن را کارگردانی کرده، اما همگی آن را فیلمی متعلق به یلماز گونی کارگردان و نویسنده کرد زبان ترکیه ارزیابی می کنند. چون یلماز گونی (که خود در زندان بود) فیلمنامه را به شکل دکوپاژ شده (شرح کوچکترین جزئیات صحنه) در اختیار شریف گورن قرار داده است یلماز حتی گل های رز داخل گلدان های کنار دیوار را هم توصیف کرده بود، چون وقت کافی برای این کار در زندان داشت و پس از خروج از زندان ، در فرانسه فیلم را روی میز مونتاژ به دست گرفته و از نو ساخته است. چند صحنه را به دلیل مشکلات فنی یا اجرای ضعیف بازیگران حذف و بعضی را جابجا کرده ، گفت و گوهای تازه ای به آن افزوده و روحی پویا و شکلی تازه به فیلم بخشیده است. اما بسیاری نیز نمی دانند که یلماز فیلمنامه را که ابتدا مرخصی شب عید نام داشت، به اردن کیرال سپرده بود. ساخت فیلم توسط اردن آغاز شد و حاصل کار پس از هفده روز فیلمبرداری ٣٣ قوطی فیلم بود. ولی فیلمبرداری به خواست یلماز متوقف شد.

نظرات شما عزیزان:

Writing at: 1 / 11 / 1390برچسب:فیلم ,

Time: By: محمد پیش بینی| |